Tkaniny markizowe
Wstęp
Markizy o różnych konstrukcjach są używane do ochrony przed słońcem od najdawniejszych czasów. Nieprawdą jest więc, jakoby markizy stosowane w zabytkowych częściach polskich miast, mogły stanowić jakiś dysonans architektoniczny lub historyczny.
Radnym, którzy głosują za uchwałami zakazującymi montażu markiz na starych kamieniczkach lub miejskich ryneczkach, polecamy przejrzeć albumy ze zdjęciami polskich miast sprzed wojny lub też wycieczkę do starego Paryża, Florencji lub Rzymu.
W modnym Monte Carlo, gdzie budynki mają często kilkaset lat, trudno znaleźć okna bez markiz. Na słynnym obrazie Van Gogha "Kawiarnia nocą" (rys.1.), na pierwszym planie, współczesnego artyście Arles, znajduje się wspaniała markiza osłaniająca kawiarniany ogródek.
Przykład dobrej kompozycji markizy o kutej konstrukcji,w starym stylu na starej kamienicy, pokazano też na rys.2.
Podsumowując ten krótki wstęp chcielibyśmy jeszcze raz podkreślić, że stosowanie markiz nad oknami, wystawami i tarasami jest bardzo europejską tradycją.
W miarę jak polski rynek budowlany będzie upodabniał się do europejskiego, popularność markiz będzie rosła. Dlatego zachęcamy kolegów z branży technik osłonowych do wchodzenia w biznes markizowy.
Historycznie pierwsze pramarkizy miały prawdopodobnie poszycie wykonane z jakiegokolwiek lokalnie dostępnego materiału tkanego. Do lat 60 - tych XX wieku większość poszyć markizowych wykonywano z tkanin bawełnianych, a później również z poliestrowych. Podstawową wadą tkaniny bawełnianej nawet starannie impregnowanej jest jej higroskopijność (pochłanianie wody), a co za tym idzie w odniesieniu do zastosowania w markizach - skłonność do butwienia i zachodzenia grzybem. Barwione tkaniny bawełniane podobnie zresztą jak tradycyjne tkaniny poliestrowe wykazywały bardzo słabą odporność na działanie promieni UV i bardzo szybkie znikanie intensywniejszych kolorów po ekspozycji na promieniowanie słoneczne.
45 lat temu niemiecka firma Schmitz Werke jako pierwsza uruchomiła produkcję tkanin markizowych w oparciu o włókno poliakrylowe. Najważniejszą zaletą tych tkanin była zdecydowanie większa odporność na utratę kolorów. Z biegiem następnych lat udoskonalono również impregnację przeciw wilgoci, w znacznym stopniu wyeliminowało butwienie i powstawanie grzyba na tkaninach.
W chwili obecnej poza firmami chińskimi, które stosują do poszyć markizowych kiepskiej jakości tkaniny poliestrowe, wszyscy liczący się producenci europejscy stosują podobną technologię produkcji tkanin z włókna poliakrylowego. Oferty poszczególnych fabryk różnią się względem siebie prawie wyłącznie proponowanym wzornictwem.
Do głównych producentów tkanin należy zaliczyć: DICKSON (Francja), SATLER (Austria), PARA (Włochy), CITEL i SALUEDA (Hiszpania), oraz oczywiście wcześniej wymieniona firma SCHMITZ WERKE (Niemcy).
Dr inż. Krzysztof Schmidt
Markizy
